Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

BOYΔΑΠΕΣΤΗ: ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ


Eδώ και είκοσι μέρες εν μέσω βαριάς καταστροφικής ειδησεο-
γραφικής προφητείας των απανταχού εν τη Ελλάδι και οχι μόνο,
τηλεοπτικών παπαγαλίσκων για την βέβαιη χρεοκοπία αυτής
της δύσμοιρης χώρας, λές και δεν έχει χρεοκοπήσει εδώ και
χρόνια: Πολιτιστικά, ηθικά, αξιοκρατικά, στοιχεία υπέρτατα
της οικονομικής κατάρευσης, αποφασίσαμε μια παρέα φίλων
να κάνουμε ενα ταξίδι οδικώς μέχρι την Σλοβακία με ενδιάμεσο
σταθμό το παρίσι του Δούναβη, όπως την αποκαλούν
συχνά οι ντόπιοι την Βουδαπέστη, χωρίς βέβαια να έχουν
άδικο.
Ξεκινήσαμε από την Αθήνα δύο αυτοκίνητα στις 11 το βράδυ
και μετά από ένα ομολογουμένως κοπιαστικό ταξίδι, χωρίς
εκπλήξεις, μέ καλό σχετικά καιρό και με θερμοκρασίες
από +17 έως και -12, με πολύ σύντομες στάσεις διασχίσαμε
Ελλάδα Βουλγαρία Σερβία μέσω Σόφιας, Βελιγραδίου με ώρα
άφιξης στο ξενοδοχείο της Βουδαπέστης στις 7 το
απόγευμα
της επομένης , προπαραμονής Χριστουγέννων.
Εντυπώσεις διαδρομής: Η Σερβία μεταμορφώνετεαι προς το
καλύτερο. Οι οδικοί άξονες της χώρας είναι υπέρασφαλείς και
προσπελάσιμοι. Η χώρα φαίνεται οτι σιγά σιγά ανακάμπτει από
τη λαίλαπα των βομβαρδισμών των φίλιων ''συμμάχων'' χωρών
κι' αρχίζει να στέκεται περήφανη στα πόδια της.
Η Ουγγαρία είναι μία σύγχρονη Ευρωπαϊκή χώρα με παρελθόν
παρόν και βεβαίως μέλλον.Διαθέτει άψογους αυτοκινητόδρο-
μους, χωρίς διόδια, πεντακάθαρο περιβάλλον, κουκλίστικα
χωριά με αρχιτεκτονική άποψη και απαράμιλη καθαριότητα
παντού με λίγα λόγια μια χώρα νοικοκυρεμένη που την σέβο-
νται κι΄ απ' ότι φαίνεται την υπεραγαπάνε οι κάτοικοί της.
Μοναδικό μελανό σημείο η τρέλα των Μαγυάρων με την
ταχύτητα. Οδηγάς με 150 km/h και σου ανάβουν τα φώτα για
προσπέραση με θερμοκρασίες περιβάλλοντος -11 αλλά με
δρόμους καθαρούς,χωρίς πάγο, με πάρα πολύ όμως αλάτι.
Μόλις φθάσαμε στο ξενοδοχείο στην περιοχη της Βούδα
αφού τακτοποιθήκαμε πήραμε ένα ταξί για κάποιο  συγκε-
κριμένο εστιατόριο που μας πρότειναν απο το κατάλυμα
αλλά τελικά ο ταξιτζής μας πρότεινε στη διαδρομή το εστια-
τόριο Matyas με local αυστηρώς μενού και απ’ ότι φάνηκε
είχε δίκιο. Ξεκινήσαμε με μια ψαρόσουπα Βalatoni halaszle
bogracsben, με λιμνήσιο ψάρι διάφορα λαχανικά και πάπρικα.
Συνεχίσαμε με ένα Harcsapaprikas besutott csuszaval, ψάρι
σχετικά πικάντικο με αρκετή πάπρικα πάρα πολύ νόστιμο και
για κρασί ένα Τuzko του 2008 Chardonnay barrique με άριστη
γεύση. Για desert επιλέξαμε ένα Somloi galuska, μπισκότα με
σοκολάτα, εξαιρετικό.Το service πέραν πάσης κριτικής η μου-
σική live Magyar typic με το ansamble του Lovay laszlo .
Μετά την σύντομη γευστικοακουστική απόλαυση πήραμε τον

δρόμο για το ξενοδοχείο αφού η κούραση του ταξιδιού δεν μας
επέτρεπε κάτι διαφορετικό.
Την επομένη το πρωϊ ξεκινήσαμε το οδοιπορικό στην πόλη.
Μία πόλη που ανακατέυει έντεχνα και δημιουργικά τα ποικίλα
αρχιτεκτονικά κατάλοιπα της πολυτάραχης ιστορίας της και
στήνει τα ευφάνταστα μεσαιωνικά σκηνικά στους
επισκέπτες της.
Αγαπημένοι μου Globetrotters faites vos jeux !

Ο κραταιός Δούναβης χωρίζει την πόλη στα δύο, η Οβούδα
που απλώνεται στην βόρεια πλευρά και η Πέστη που ανα-
πτύσεται στις ρηχές όχθες του ποταμού πιό νότια, συγκροτούν
το οικιστικό συγκρότημα της πόλης που έμελλε να περάσει
μέρες μεγάλης δόξας. Αξιοθέατα πολλών μα πάρα πολλών
αστέρων: Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Nyugati Palyandvar,
το κοινοβούλιο νεογοτθικού ρυθμού, ο προμαχώνας των ψαρά-
δων με την συνοικία του, η εβραϊκή συνοικία της πόλης, η λεω-
φόρος Andrassy Utca με τα μεγαλοπρεπή παλάτια και αρχοντικά.
Αρχιτεκτονικά αριστουργήματα σε στύλ μπαρόκ, rococo βρίσκοντα
αναρίθμητα και διάσπαρτα στην πόλη τα περισσότερα δημιουργή-
ματα της belle époque περιόδου.Eνα ακόμη διαμάντι art nouveau
που δεν πρέπει να αμελήσω ειναι τα λουτρά Gellert κτισμένα το
1918 και τώρα ανακαινισμένα πλήρως.
Tα πολυάριθμα αρχοντικά, οι βίλες και τα πάμπολλα κτίρια
στα
οποία εδρεύουν διάφορες κρατικές υπηρεσίες έχουν διατηρήσει
εκείνο το fin de siècle χαρακτήρα σε ευλαβικό βαθμό.Ολα τα
κτιριακά συγκροτήματα της πόλης βρίσκονται σε φάση γενικευ-
μένου lifting, το ίδιο και τα ιστορικά café και τα διάσημα λουτρά
της.
Παλάτια όπως το Gresham και το New York έχουν ανακαινιστεί

και ανοίξει τις πύλες τους στούς κοινούς αλλά ευτυχείς θνητούς
που μπορούν να αντέξουν το κόστος μιας σουίτας.Τα διάσημα
ζαχαροπλαστεία όπου έπερναν τον καφέ τους και δοκίμαζαν ένα
από τα καταπληκτικά γλυκά’’Esterhasy torta, Somloi galuska,
Dobos torta’’ ο Franκ Deak και ο Franz List σε μεταφέρουν
σε άλλες εποχές.
Δεν είνα δυνατόν να απαριθμήσω τον κτιριακό - μνημειακό
πλούτο αυτής της πόλης. Οι απολαυστικές βόλτες στα  αναρί-
θμητα καλντερίμια της σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές και το
ζητούμενο νομίζω για τον κάθε ταξιδευτή αυτό είναι.
Να βιώσει το παρόν της, αλλά και να αφουγκρασθεί το παρελθόν
της κι’ εμείς νομίζω περιπλανόμενοι αυτές τις λιγοστές μέρες
στη Βουδαπέστη τα ζήσαμε και τα δύο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου