THE WINE ROADS IN THE GREEK ISLANDS

Ο οίνος είναι ένα αλκοολούχο ποτό προϊόν
ζύμωσης του χυμού των
σταφυλιών (μούστος)
σε διάφορες αποχρώ-
σεις του λευκού καί
του κόκκινου καί με
ποικιλία γεύσεων.
Το κρασί είναι ιδιαί-
τερου ενδιαφέροντος
για διάφορους λόγους.
Είναι αφενός ένα δη-
μοφιλές ποτό πού συ-
νοδεύει καί ενισχύει ένα ευρύ φάσμα γεύσεων από
τις πιό απλές καί παραδοσιακές ως τις πιό σύνθετες,
αφετέρου αποτελεί σημαντικό αγροτικό προϊόν πού
αντικατοπτρίζει την ποικιλία τού εδάφους την δια-
φορετικότητα τού κλίματος καί βέβαια πολλές
φορές το πολιτιστικό επίπεδο των πληθυσμών πού
το καλλιεργούν.Ο οίνος χρησιμοποιείται επίσης σε
θρησκευτικές τελετές ενώ το εμπόριό του είναι
σημαντικής σπουδαιότητας οικονομική δραστη-
ριότητα μέχρι στις μέρες μας. Ιστορικά στοιχεία για
το κρασί υπάρχουν από
το 5.000 π χ. Οι αρχαίοι
Ελληνες έπιναν κρασί
αναμειγνύοντάς το σε
αναλογία 1:3 (ένα μέ-
ρος κρασιού πρός τρία
μέρη νερού). Διέθεταν
ειδικά σκεύη,τους κρα-
τήρες, για την ανάμειξη
και τον δροσισμό. Το
κρασί πού δεν είχε αναμειχθεί ονομαζόταν άκρατος
οίνος καί η πόση του εθεωρείτο βαρβαρότης.Το
συνιστούσαν οι γιατροί στους αρρώστους καί το
έπιναν επίσης στα μακρυνά ταξίδια ως τονωτικό.
Το κρασί είναι άρρηκτα δεμένο με την πολιτιστι-
κή κληρονομιά των Ελλήνων καί κατ' επέκταση
με τις ανθρώπινες αξίες των αγροτικών πληθυ-
σμών πού το παράγουν. Στα πλαίσια της γνώσης
των ιστορικών πολιτισμικών καί γευσιγνωστικών
δεδομένων αναπτύσεται τα τελευταία χρόνια
ο λεγόμενος οινικός τουρισμός ο οποίος ακολουθεί
τους δρόμους τού κρασιού.
Ενας απ' αυτούς είναι καί
ο θαλάσσιος δρόμος
πού οδηγεί τόν επι-
σκέπτη στα διάφο-
ρα νησιά του ιονίου
και του αιγαίου αρχι-
πελάγους. Μετά από
όχι καί τόσο πολύ σκέψη αποφάσισα για
ένα τριήμερο να ακολουθήσω την θαλάσσια
διαδρομή πού θα με οδηγήσει στη Θήρα, για
να επισκεφθώ το μουσείο οίνου του Γιώργου
Κουτσογιαννόπουλου καθώς επίσης να γευτώ
καί τα κρασιά τού ομώνυμου οινοποιείου.
Το μουσείο βρίσκεται στο κεντρικό δρόμο από
Φηρά για Καμάρι στη περιοχή του Βόθωνα.
Τα εκθέματα αναδυκνείονται σε υπόσκαφο
χώρο (σπηλιά) σε βάθος 8 μέτρων κάτω από την
γή καί σε μήκος 300 μέτρων σε σχήμα λαβύρι-
νθου. Ο επισκέπτης μπορεί να κατανοήσει την
ζωή του Σαντορινιού αμπελουργού καθώς καί
την ιστορία του κρασιού, σ' αυτό τον άνυδρο
τόπο, από το 1600 έως καί το 1970.
Για την δημιουργία του μουσείου χρειάστηκαν 21
κοπιαστικά χρόνια σκληρής δουλειάς με υπομονή
καί επιμονή όπως με πολύ υπεριφάνεια, για το
τελικό αποτέλεσμα, μού αναφέρει ο κος
Κουτσογιαννόπουλος ο οποίος εκπροσωπεί την 4η
γενιά των ομώνυμων οινοποιών.Ολα τα εκθέματα
εργαλεία, σκεύη καί μηχανήματα είναι αυθεντικά
καί σπάνια κομμάτια τα οποία έχουν δουλέψει για
τις πρηγούμενες γενιές έχοντας αφήσει την ψυχή
τους να υπάρχει στο χώρο. Στο μουσείο όλα τα
εκθέματα παρουσιάζονται με σειρά ανάλογα με τα
στάδια παραγωγής του κρασιού το κλάδεμα,
το όργωμα, το τρύγο, το ζύγισμα καί το πάτημα των
σταφυλιών ο δε μηχανολογικός εξοπλισμός παρου-
σιάζεται με χρονολογική σειρά. Τα σπάνια εκθέμα-
τα, μηχανημάτων καί εργαλείων οινοποιήσεως σε
μεταφέρουν σε άλλη εποχή καί βεβαίως η περιή-
γησή μου τελειώνει στο γραφείο του ιδρυτή του
οινοποιείου του Γρηγορίου Κουτσογιαννόπουλου
με όλα τα προσωπικά του αντικειμενά καί είδη
γραφείου από το 1870.
Στο τέλος είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω τρία από
τα καλύτερα κρασιά πού παράγει σήμερα το οινο-
ποιείο στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο.
Πίνοντας καί διεγείροντας τόν ουρανίσκο μου, με
τις αιγαιοπελαγίτικες αρωματικές καί φρουτώδεις
γεύσεις σε κάθε γουλιά από το ασύρτικο,
συνειδητοποίησα την συντεταγμένη αδιατάρακτη
καί άοκνη γονιδιακή δύναμη της συνέχειας.